Het onderscheid tussen organisch calcium en anorganisch calcium

Organisch calcium en anorganisch calcium verwijzen naar verschillende soorten calciumverbindingen.

Anorganisch calcium is calcium dat niet met koolstof is gecombineerd.Het wordt vaak aangetroffen in rotsen, mineralen en schelpen en wordt vaak gebruikt als supplement in voedsel en medicijnen.Voorbeelden van anorganische calciumverbindingen zijn calciumcarbonaat (aangetroffen in rotsen, schelpen en maagzuurremmers), calciumfosfaat (aangetroffen in botten en tanden) en calciumchloride (gebruikt als voedselconserveermiddel en ontdooimiddel).

Organisch calcium daarentegen is calcium dat wordt gecombineerd met koolstof en andere organische moleculen.Het wordt aangetroffen in een verscheidenheid aan voedingsmiddelen, vooral in zuivelproducten en groene bladgroenten.Organische calciumverbindingen omvatten calciumcitraat (te vinden in citrusvruchten), calciumlactaat (te vinden in zuivelproducten) en calciumgluconaat (gebruikt als voedingssupplement).

Het belangrijkste verschil tussen organisch en anorganisch calcium is de manier waarop ze worden gecombineerd met andere moleculen.Organische calciumverbindingen worden doorgaans gemakkelijker door het lichaam opgenomen en gebruikt dan anorganische calciumverbindingen.Dit komt omdat de organische verbindingen gemakkelijker worden afgebroken en geabsorbeerd door het spijsverteringsstelsel, terwijl anorganische verbindingen vaak extra verwerking vereisen voordat ze kunnen worden gebruikt.

Over het algemeen zijn zowel organische als anorganische calcium belangrijke bronnen van dit essentiële mineraal voor het lichaam.Hoewel algemeen wordt aangenomen dat organisch calcium gemakkelijker wordt opgenomen en gebruikt, kan anorganisch calcium nog steeds een belangrijk supplement zijn voor mensen die moeite hebben om voldoende calcium binnen te krijgen via alleen een dieet.