تمایز کلسیم آلی و کلسیم معدنی

کلسیم آلی و کلسیم معدنی به انواع مختلفی از ترکیبات کلسیمی اشاره دارد.

کلسیم غیر آلی کلسیمی است که با کربن ترکیب نمی شود.معمولاً در سنگ ها، مواد معدنی و پوسته ها یافت می شود و اغلب به عنوان مکمل در غذا و دارو استفاده می شود.نمونه‌هایی از ترکیبات معدنی کلسیم عبارتند از کربنات کلسیم (موجود در سنگ‌ها، پوسته‌ها و آنتی اسیدها)، فسفات کلسیم (موجود در استخوان‌ها و دندان‌ها) و کلرید کلسیم (که به عنوان نگهدارنده مواد غذایی و یخ‌زدایی استفاده می‌شود).

از طرف دیگر، کلسیم آلی، کلسیمی است که با کربن و سایر مولکول های آلی ترکیب می شود.در انواع غذاها، به ویژه در محصولات لبنی و سبزیجات سبز برگ یافت می شود.ترکیبات ارگانیک کلسیم شامل سیترات کلسیم (موجود در مرکبات)، لاکتات کلسیم (موجود در لبنیات) و کلسیم گلوکونات (که به عنوان مکمل غذایی استفاده می شود).

تفاوت اصلی کلسیم آلی و معدنی در نحوه ترکیب آنها با مولکول های دیگر است.ترکیبات کلسیم آلی معمولاً راحت‌تر از ترکیبات کلسیم معدنی توسط بدن جذب و استفاده می‌شوند.این به این دلیل است که ترکیبات آلی به راحتی توسط سیستم گوارش تجزیه و جذب می شوند، در حالی که ترکیبات معدنی اغلب قبل از استفاده نیاز به پردازش بیشتری دارند.

به طور کلی، کلسیم آلی و غیر آلی منابع مهم این ماده معدنی ضروری برای بدن هستند.در حالی که کلسیم ارگانیک به طور کلی در نظر گرفته می‌شود که راحت‌تر جذب و مورد استفاده قرار می‌گیرد، کلسیم معدنی هنوز می‌تواند یک مکمل مهم برای کسانی باشد که در دریافت کلسیم کافی از طریق رژیم غذایی مشکل دارند.