1, pobieranie próbek
Przed wprowadzeniem do silosu beczkowego należy pobrać próbki cementu luzem z nośnika cementu.W przypadku cementu workowanego należy użyć próbnika w celu pobrania nie mniej niż 10 worków cementu.Podczas pobierania próbek cement należy wizualnie sprawdzić pod kątem aglutynacji wilgoci.W przypadku worków cementu należy losowo wybrać 10 worków, aby je zważyć i obliczyć średnią wagę przy każdym dostarczeniu.
2. Warunki badania
Temperatura w laboratorium wynosi 20±2℃, wilgotność względna nie powinna być mniejsza niż 50%;Temperatura próbek cementu, wody zarobowej, przyrządów i urządzeń powinna być zgodna z temperaturą laboratorium;
Temperatura w komorze utwardzania wilgocią wynosi 20 ± 1 ℃, a wilgotność względna jest nie mniejsza niż 90%.
3. Określenie zużycia wody dla konsystencji standardowej GB/T1346-2001
3.1 Instrumenty i wyposażenie: mieszalnik pasty cementowej, instrument vica
3.2 Zwilż instrument i sprzęt wilgotną szmatką, odważ 500 g cementu, wlej go do wody w ciągu 5 ~ 10 s, uruchom mikser, mieszanie przy niskiej prędkości 120 s, zatrzymaj na 15 s, a następnie zatrzymaj mieszanie przy wysokiej prędkości 120 s.
3.3 Etapy pomiaru:
Po wymieszaniu, natychmiast wmieszać dobrą zaczyn siatkowy cementowy do formy badawczej umieszczonej na szklanej płycie dolnej, włożyć i ubić nożem, delikatnie wibrować kilka razy, zeskrobać nadmiar zaczynu siatkowego;Po wypoziomowaniu formę testową i płytę dolną przenosi się na przyrząd Veka, jej środek ustala się pod prętem testowym, a pręt testowy opuszcza się do momentu zetknięcia się z powierzchnią zaczynu siatki cementowej.Po dokręceniu śrub przez 1 s ~ 2 s następuje nagłe rozluźnienie, tak że pręt testowy opada pionowo i swobodnie w zaczyn cementowy.Zanotuj odległość pomiędzy dźwignią testową a płytą dolną, gdy dźwignia testowa przestanie opadać lub zwolni dźwignię testową na 30 sekund.Całość operacji powinna zakończyć się w ciągu 1,5 minuty.Standardową konsystencją zaczynu cementowego jest zaczyn zanurzany w pręcie testowym w odległości 6±1mm od płyty dolnej.Ilość wody użytej do mieszania to standardowa konsystencja cementu (P), liczona jako procent masy cementu.
4. Wyznaczanie czasu wiązania GB/T1346-2001
Przygotowanie próbki: Zaczyn siatkowy o standardowej konsystencji, sporządzony z wody o standardowej konsystencji, napełniono jednorazowo formę testową, zeskrobano po kilkukrotnym wibrowaniu i natychmiast umieszczono w komorze utwardzania wilgocią.Zanotuj czas dodania cementu do wody jako początek czasu wiązania.
Określenie czasu wiązania wstępnego: próbki utwardzano w komorze do utwardzania wilgocią przez 30 min po pierwszym dodaniu wody.Kiedy igła testowa opadnie na dno na głębokość 4±1mm, cement osiąga początkowy stan wiązania;Czas od dodania cementu do wody do osiągnięcia stanu początkowego wiązania to czas początkowego wiązania cementu, wyrażony w „min”.
Określenie czasu wiązania końcowego: po określeniu czasu wiązania wstępnego należy natychmiast usunąć próbkę z zawiesiną z płytki szklanej metodą translacji i obrócić ją o 180°.Średnica dużego końca do góry, mały koniec na szklanej płycie, dodać pudełko do utwardzania wilgocią do konserwacji, określenie czasu w pobliżu końcowego wiązania raz na 15 minut, gdy próbujesz wbić igły w korpus na głębokość 0,5 mm, mianowicie mocowanie pierścienia zaczęło nie pozostawiać śladu wypróbuj ciało, osiągnij końcowy stan wiązania cementu, cement dodaj wodę aż do stanu ostatecznego wiązania czasu końcowego wiązania cementu, wartość wynosi min.
Należy zwrócić uwagę na ustalenie, przy początkowym określeniu operacji należy delikatnie podeprzeć metalową kolumnę, tak aby powoli opadała, aby zapobiec zginaniu kolizyjnemu igły testowej, ale przeważa swobodny spadek;Podczas całego procesu testowego położenie zagłębienia igły powinno znajdować się w odległości co najmniej 10 mm od wewnętrznej ścianki formy.Gdy zbliża się czas wiązania początkowego, należy go mierzyć co 5 minut, a gdy zbliża się czas wiązania końcowego, należy mierzyć co 15 minut.Po osiągnięciu ustawienia początkowego lub końcowego należy natychmiast dokonać ponownego pomiaru.Jeżeli oba wnioski są takie same, można to określić jako osiągnięcie stanu ustawienia początkowego lub końcowego.Każdy test nie może pozwolić, aby igła wpadła do oryginalnej dziurki, cały proces testowy ma na celu zapobieganie wibracjom formy.
5. Określenie stabilności GB/T1346-2001
Formowanie próbek: na lekko naoliwioną płytkę szklaną nakładamy przygotowany klips Reislera i od razu jednorazowo napełniamy przygotowaną czystą zawiesinę o standardowej konsystencji Reislerem, wkładamy i ubijamy kilkakrotnie nożem o szerokości około 10mm, następnie wycieramy na płasko, lekko przykrywamy naoliwioną płytkę szklaną i natychmiast przenieść próbkę do komory utwardzania wilgocią na 24±2h.
Wyjmij płytkę szklaną i wyjmij próbkę.Najpierw zmierz odległość pomiędzy końcami wskazówek zacisku Reefera (A) z dokładnością do 0,5 mm.Obie próbki należy umieścić na stojaku testowym A we wrzącej wodzie, wskazówką do góry, a następnie podgrzewać je do wrzenia przez 30±5 minut i gotować przez 180±5 minut.
Rozróżnianie wyników: Po zagotowaniu pozostawić wodę w pudełku, po ochłodzeniu pudełka do temperatury pokojowej, wyjąć próbkę do pomiaru, odległość końcówki wskaźnika (C) z dokładnością do 0,5 mm.Jeżeli średnia wartość zwiększonej odległości (CA) pomiędzy dwiema próbkami nie jest większa niż 5,0 mm, uważa się, że stabilność cementu jest spełniona.Jeżeli różnica wartości (CA) pomiędzy dwiema próbkami jest większa niż 4,0 mm, tę samą próbkę należy natychmiast poddać ponownemu badaniu.W tym przypadku stabilność cementu uważa się za nieograniczoną.
6, metoda badania wytrzymałości zaprawy cementowej GB/T17671-1999
Proporcje mieszanki 6,1
Wysokiej jakości mieszanka zaprawy powinna składać się z jednej części cementu, trzech części standardowego piasku i połowy wody (stosunek wody do cementu 0,5).Cement betonowy 450g, piasek standardowy 1350g, woda 225g.Dokładność wagi powinna wynosić ±1g.
6,2 zamieszaj
Każdy garnek piasku klejowego miesza się mechanicznie za pomocą blendera.Najpierw należy doprowadzić mikser do stanu roboczego, następnie postępować zgodnie z poniższą procedurą: do garnka dodać wodę, następnie dodać cement, postawić garnek na uchwycie, podnieść do ustalonej pozycji.Następnie uruchom maszynę, mieszaj przy niskiej prędkości przez 30 s, przez drugie 30 s rozpocznij równomierne dodawanie piasku, ustaw maszynę na mieszanie przy dużej prędkości przez 30 s, zatrzymaj mieszanie przez 90 s, a następnie mieszanie przy wysokiej prędkości przez 60 s, łącznie 240 s.
6.3 Przygotowanie próbek
Rozmiar próbki powinien wynosić pryzmat 40 mm × 40 mm × 160 mm.
Formowanie za pomocą stołu wibracyjnego
Natychmiast po przygotowaniu zaprawy odpowiednią łyżką bezpośrednio z mieszadła zostanie podzielona na dwie warstwy zaprawy do formy testowej, przy czym pierwsza warstwa, w każdym zbiorniku około 300g zaprawy, z dużą pionową ramą podajnika na górze pokrywę formy wzdłuż górnej części formy testowej wzdłuż każdego rowka tam i z powrotem, gdy warstwa materiału zostanie wysiana na płasko, a następnie wibruje 60 razy.Następnie załadować drugą warstwę zaprawy, wysiać na płasko małym podajnikiem i wibrować 60 razy.Za pomocą metalowej linijki ustaw ramę pod kątem około 90° na górze formy testowej, a następnie wzdłuż kierunku formy testowej, powoli tnąc poprzecznie do drugiego końca ruchu, część większą niż część formy testowej zeskrobanie piasku i za pomocą tej samej linijki prawie wypoziomuj powierzchnię elementu testowego.
6.4 Utwardzanie próbek
Oznaczona forma testowa zostanie umieszczona w standardowym pojemniku do utwardzania cementu i wyjęta z formy w ciągu 20-24 godzin.Oznakowaną próbkę natychmiast umieszcza się poziomo lub pionowo w wodzie o temperaturze 20 ℃ ± 1 ℃ w celu konserwacji, a płaszczyzna zgarniania powinna być skierowana w górę, gdy jest umieszczona poziomo.
6.5 Testowanie i ocena wytrzymałości
Badanie wytrzymałości na zginanie:
Wytrzymałość na zginanie mierzono metodą obciążenia centralnego za pomocą maszyny do badania wytrzymałości na zginanie.Próbę ściskania przeprowadzono na złamanym pryzmacie poprzez nałożenie go na tester wytrzymałości na ściskanie.Powierzchnia ściskająca obejmowała dwie strony korpusu testowego w chwili jego formowania i miała powierzchnię 40 mm x 40 mm.(Odczyt zarejestrowany z dokładnością do 0,1 mpa)
Wytrzymałość na zginanie to bezpośredni odczyt na maszynie testowej, jednostka (MPa)
Wytrzymałość na ściskanie Rc (z dokładnością do 0,1 mpa) Rc = FC/A
Maksymalne obciążenie w przypadku awarii Fc—-,
A—- Powierzchnia ściskania, mm2 (40mm×40mm=1600mm2)
Ocena wytrzymałości na zginanie:
Za wynik eksperymentu przyjmuje się średnią wartość wytrzymałości na zginanie grupy trzech pryzmatów.Jeżeli trzy wartości wytrzymałości przekraczają wartość średnią ±10%, wartość średnią należy odjąć jako wynik badania wytrzymałości na zginanie.
Ocena wytrzymałości na ściskanie: wynikiem badania jest arytmetyczna wartość oceny sześciu wartości wytrzymałości na ściskanie uzyskanych na zestawie trzech pryzmatów.Jeżeli jedna z sześciu zmierzonych wartości przekracza ±10% z sześciu wartości średnich, wynik należy odrzucić i przyjąć pozostałych pięć wartości średnich.Jeżeli więcej z pięciu zmierzonych wartości przekroczy średnią ±10%, zestaw wyników zostanie unieważniony.
7, metoda badania rozdrobnienia (metoda analizy sita 80μm) GB1345-2005
7.1 Przyrząd: ekran testowy 80 μm, przyrząd do analizy ekranu podciśnieniowego, waga (wartość podziału nie większa niż 0,05 g)
7.2 Procedura badania: odważyć 25 g cementu, umieścić go na sicie podciśnieniowym, przykryć pokrywę sita, położyć na podstawie sita, wyregulować podciśnienie w zakresie 4000 ~ 6000Pa.Podczas analizy przesiewowej, jeśli do przesiewacza jest przymocowana osłona, można delikatnie zapukać, tak aby próbka opadła, po przesianiu należy zważyć pozostałą część przesiewacza za pomocą wagi.
7.3 Obliczanie wyników Procent pozostałości na sicie próbki cementu oblicza się w następujący sposób:
F to RS/W razy 100
Gdzie: F – procent pozostałości na sicie próbki cementu, %;
RS — masa pozostałości po sicie cementowym, G;
W — masa próbki cementu, G.
Wynik przelicza się z dokładnością do 0,1%.
Każdą próbkę należy zważyć, dwie próbki przesiać oddzielnie, a jako wynik analizy przesiewowej przyjmuje się średnią wartość pozostałych próbek.Jeżeli błąd bezwzględny obu wyników przesiewu jest większy niż 0,5% (jeśli wartość rezydualna przesiewu jest większa niż 5,0%, można ją przyjąć 1,0%), należy wykonać kolejny test i obliczyć średnią arytmetyczną z dwóch podobnych wyników należy traktować jako wynik końcowy.
8, białość białego cementu
Podczas pobierania próbek należy wizualnie zmierzyć białość i barwę cementu i porównać z białością próbki.
Czas publikacji: 06 grudnia 2021 r