Kuru Karışım Harcında Yeniden Dağılabilir Emülsiyon Tozu Mekanizması

Yeniden dağılabilir lateks tozu ve diğer inorganik yapıştırıcılar (çimento, sönmüş kireç, alçı taşı, kil vb.) ve çeşitli agregalar, dolgu maddeleri ve diğer katkı maddeleri [hidroksipropil metilselüloz, polisakkarit (nişasta eter), elyaf Elyaf vb.] yapılır. fiziksel karıştırma ile kuru karıştırılmış harç içine.Kuru toz harç suya eklendiğinde ve hidrofilik koruyucu kolloid ve mekanik kesme kuvvetinin etkisi altında karıştırıldığında, lateks tozu parçacıkları suya hızla dağılabilir, bu da yeniden dağılabilir lateks tozunu tamamen oluşturmak için yeterlidir. film.Kauçuk tozunun bileşimi, harcın reolojik özellikleri ve çeşitli inşaat özellikleri üzerinde farklı etkilere sahiptir: yeniden dağıtıldığında lateks tozunun suya olan afinitesi, dağıldıktan sonra lateks tozunun farklı viskoziteleri, hava içeriği üzerindeki etkisi kauçuk tozu ve diğer katkı maddeleri arasındaki etkileşim, farklı lateks tozlarının akışkanlığı artırma, tiksotropiyi artırma ve viskoziteyi artırma etkilerine sahip olmasını sağlar.

Genel olarak taze harcın işlenebilirliğini geliştirmek için yeniden dağılabilir lateks tozunun mekanizmasının şu olduğuna inanılmaktadır: lateks tozunun, özellikle koruyucu kolloidin dağıldığında suya olan afinitesi, bulamacın viskozitesini arttırır ve kohezyonu geliştirir. inşaat harcı.

Lateks tozu dispersiyonu içeren yeni karıştırılmış harç oluşturulduktan sonra, taban yüzeyi tarafından suyun emilmesi, hidrasyon reaksiyonunun tüketilmesi ve havaya buharlaşma ile su yavaş yavaş azalacak, reçine parçacıkları yavaş yavaş arayüze yaklaşacaktır. yavaş yavaş bulanıklaşacak ve reçineler yavaş yavaş birbiriyle kaynaşacaktır.Sonunda bir filme polimerize olur.Polimer film oluşumu süreci üç aşamaya ayrılır.Birinci aşamada, polimer parçacıkları başlangıç ​​emülsiyonunda Brownian hareketi şeklinde serbestçe hareket eder.Su buharlaştıkça, parçacıkların hareketi doğal olarak giderek daha fazla kısıtlanır ve su ile hava arasındaki arayüzey gerilimi onları yavaş yavaş birlikte hizalanmaya zorlar.İkinci aşamada tanecikler birbiriyle temas ettiğinde ağdaki su kılcal borular vasıtasıyla buharlaşır ve taneciklerin yüzeyine uygulanan yüksek kılcal gerilim lateks kürelerin deformasyona uğramasına neden olarak onları birbirine kaynaştırır ve kalan su gözenekleri doldurur ve film kabaca oluşur.Üçüncü, son aşama, gerçek bir sürekli film oluşturmak için polimer moleküllerinin difüzyonuna (bazen kendi kendine yapışma denir) izin verir.Film oluşumu sırasında, izole edilmiş mobil lateks parçacıkları, yüksek gerilme gerilimi ile yeni bir film fazında birleşir.Açıktır ki, yeniden dağılabilir polimer tozunun sertleşmiş harçta bir film oluşturabilmesi için, minimum film oluşturma sıcaklığının (MFT) harcın sertleşme sıcaklığından daha düşük olmasının sağlanması gerekmektedir.

Kolloidler – polivinil alkol, polimer film sisteminden ayrılmalıdır.Bu, alkali çimento harcı sisteminde bir sorun değildir, çünkü polivinil alkol, çimento hidrasyonu tarafından üretilen alkali tarafından sabunlaştırılacaktır ve kuvars malzemenin adsorpsiyonu, hidrofilik koruyucu kolloid olmadan polivinil alkolü sistemden yavaş yavaş ayıracaktır. , Suda çözünmeyen yeniden dağılabilir lateks tozunun tek seferlik dağılımı ile oluşturulan film, yalnızca kuru koşullarda değil, aynı zamanda uzun süreli suya daldırma koşullarında da işlev görebilir.Tabii ki, alçı veya sadece dolgu sistemleri gibi alkali olmayan sistemlerde, çünkü polivinil alkol, bu sistemler uzun süreli su için kullanılmadığında, filmin su direncini etkileyen nihai polimer filmde kısmen mevcuttur. daldırma ve polimer hala benzersiz mekanik özelliklere sahiptir ve yeniden dağılabilir polimer tozu bu sistemlerde hala kullanılabilir.

Polimer filmin son oluşumu ile kürlenen harçta inorganik ve organik bağlayıcı yapılardan oluşan bir sistem yani hidrolik malzemelerden oluşan kırılgan ve sert bir iskelet oluşur ve yeniden dağılabilir lateks tozu boşluk ile boşluk arasında bir film oluşturur. katı yüzey.esnek ağLateks tozu tarafından oluşturulan polimer reçine filminin çekme mukavemeti ve kohezyonu arttırılır.Polimerin esnekliği nedeniyle, deformasyon kabiliyeti çimento taşının rijit yapısından çok daha yüksektir, harcın deformasyon performansı iyileştirilir ve dağılma geriliminin etkisi büyük ölçüde iyileştirilir, böylece harcın çatlama direnci artar. .

Yeniden dağılabilir lateks tozu içeriğinin artmasıyla birlikte tüm sistem plastiğe doğru gelişir.Yüksek lateks tozu içeriği durumunda, kürlenmiş harçtaki polimer fazı kademeli olarak inorganik hidratasyon ürünü fazını aşar ve harç niteliksel bir değişime uğrayarak elastomer olurken, çimentonun hidratasyon ürünü bir "dolgu maddesi" haline gelir.“.Yeniden dağılabilir lateks tozu ile modifiye edilen harcın gerilme mukavemeti, elastikiyeti, esnekliği ve sızdırmazlığı iyileştirilmiştir.Yeniden dağılabilir lateks tozunun karıştırılması, polimer filmin (lateks film) gözenek duvarlarının bir parçasını oluşturmasını ve oluşturmasını sağlar, böylece harcın oldukça gözenekli yapısını kapatır.Lateks membran, harca sabitlendiği yerde gerilim uygulayan kendi kendine esneyen bir mekanizmaya sahiptir.Bu iç kuvvetler sayesinde harç bir bütün olarak korunur ve böylece harcın kohezyon mukavemeti artar.Oldukça esnek ve oldukça elastik polimerlerin varlığı, harcın esnekliğini ve elastikiyetini geliştirir.

Akma gerilimi ve kırılma mukavemetindeki artışın mekanizması şu şekildedir: Bir kuvvet uygulandığında, geliştirilmiş esneklik ve elastikiyet nedeniyle daha yüksek gerilimlere ulaşılana kadar mikro çatlaklar ertelenir.Ek olarak, iç içe geçmiş polimer alanları ayrıca mikro çatlakların nüfuz eden çatlaklar halinde birleşmesini de engeller.Bu nedenle, yeniden dağılabilir polimer tozu, malzemenin bozulma gerilimini ve bozulma gerilmesini geliştirir.

Polimer modifiye harçtaki polimer film, harcın sertleşmesi üzerinde çok önemli bir etkiye sahiptir.Arayüz üzerine dağıtılan yeniden dağılabilir lateks tozu, dağıtıldıktan ve film oluşturulduktan sonra, temas edilen malzemelere yapışmayı artırmak için başka bir anahtar rol oynar.Toz polimer modifiyeli karo yapıştırma harcının ve karo arayüzünün mikro yapısında, polimer tarafından oluşturulan film, son derece düşük su emme özelliğine sahip vitrifiye karolar ile çimento harcı matrisi arasında bir köprü oluşturur.İki farklı malzeme arasındaki temas bölgesi, rötre çatlaklarının oluşması ve kohezyon kaybına yol açması açısından özellikle yüksek riskli bir alandır.Bu nedenle lateks filmlerin rötre çatlaklarını iyileştirme özelliği karo yapıştırıcıları için büyük önem taşımaktadır.

Aynı zamanda, etilen içeren yeniden dağılabilir lateks tozu, organik substratlara, özellikle polivinil klorür ve polistiren gibi benzer malzemelere daha üstün bir yapışma özelliğine sahiptir.İyi bir örnek, maskeler söz konusu olduğunda verilebilir.