آیا دی اکسید تیتانیوم موجود در غذا مضر است؟

ایمنی دی اکسید تیتانیوم (TiO2) در غذا موضوع بحث و بررسی در سال های اخیر بوده است.دی اکسید تیتانیوم به عنوان یک افزودنی غذایی عمدتاً به دلیل رنگ سفید، کدورت و توانایی آن در بهبود ظاهر برخی محصولات غذایی استفاده می شود.در اتحادیه اروپا برچسب E171 دارد و برای استفاده در غذا و نوشیدنی در بسیاری از کشورهای جهان مجاز است.

در حالی که دی اکسید تیتانیوم برای مصرف توسط مقامات نظارتی مانند سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) و سازمان ایمنی غذای اروپا (EFSA) در صورت استفاده در محدوده های مشخص، ایمن در نظر گرفته می شود، نگرانی هایی در مورد اثرات بالقوه آن بر سلامتی، به ویژه در نانوذرات مطرح شده است. فرم.

در اینجا چند نکته کلیدی وجود دارد که باید در نظر گرفته شود:

1. اندازه ذرات: دی اکسید تیتانیوم می تواند به صورت نانوذره وجود داشته باشد که به ذرات با ابعاد در مقیاس نانومتر (100-1 نانومتر) اطلاق می شود.نانوذرات ممکن است در مقایسه با ذرات بزرگتر خواص متفاوتی از جمله افزایش سطح و واکنش پذیری از خود نشان دهند.برخی از مطالعات نشان می دهد که ذرات دی اکسید تیتانیوم در مقیاس نانو به طور بالقوه می توانند خطراتی برای سلامتی مانند استرس اکسیداتیو و التهاب ایجاد کنند، به ویژه هنگامی که در مقادیر زیاد بلعیده شوند.
2. مطالعات سمیت: تحقیقات در مورد ایمنی نانوذرات دی اکسید تیتانیوم در مواد غذایی با یافته های متناقض از مطالعات مختلف ادامه دارد.در حالی که برخی از مطالعات نگرانی‌هایی را در مورد اثرات نامطلوب بالقوه بر سلول‌های روده و سلامت سیستمیک ایجاد کرده‌اند، برخی دیگر هیچ سمیت قابل‌توجهی در شرایط مواجهه واقعی پیدا نکرده‌اند.تحقیقات بیشتری برای درک کامل پیامدهای درازمدت سلامتی مصرف غذاهای حاوی نانوذرات دی اکسید تیتانیوم مورد نیاز است.
3. نظارت نظارتی: آژانس های نظارتی مانند FDA در ایالات متحده و EFSA در اتحادیه اروپا، ایمنی دی اکسید تیتانیوم را به عنوان یک افزودنی غذایی بر اساس شواهد علمی موجود ارزیابی کرده اند.مقررات فعلی محدودیت‌های مصرف روزانه قابل قبولی را برای دی اکسید تیتانیوم به عنوان یک افزودنی غذایی مشخص می‌کند و هدف آن تضمین ایمنی آن برای مصرف‌کنندگان است.با این حال، آژانس‌های نظارتی به نظارت بر تحقیقات در حال ظهور ادامه می‌دهند و ممکن است ارزیابی‌های ایمنی را مطابق با آن مورد تجدید نظر قرار دهند.
4. ارزیابی خطر: ایمنی دی اکسید تیتانیوم در مواد غذایی به عواملی مانند اندازه ذرات، سطح قرار گرفتن در معرض و حساسیت فردی بستگی دارد.در حالی که بیشتر مردم بعید است که اثرات نامطلوب ناشی از مصرف غذاهای حاوی دی اکسید تیتانیوم را در محدوده های نظارتی تجربه کنند، افراد با حساسیت های خاص یا شرایط بهداشتی زمینه ای ممکن است به عنوان یک اقدام احتیاطی از مصرف غذاهای حاوی دی اکسید تیتانیوم پرهیز کنند.

به طور خلاصه، دی اکسید تیتانیوم به عنوان یک افزودنی غذایی در بسیاری از کشورها مجاز است و به طور کلی برای مصرف در محدوده های نظارتی ایمن در نظر گرفته می شود.با این حال، نگرانی ها در مورد اثرات بالقوه نانوذرات دی اکسید تیتانیوم، به ویژه زمانی که در مقادیر زیاد در دوره های طولانی مصرف شوند، وجود دارد.تحقیقات مستمر، برچسب‌گذاری شفاف و نظارت نظارتی برای اطمینان از ایمنی دی اکسید تیتانیوم در مواد غذایی و رسیدگی به نگرانی‌های مصرف‌کننده ضروری است.