وظایف و الزامات مواد مختلف در ملات خود تراز پایه گچ چیست؟

(1) گچ

با توجه به مواد اولیه مورد استفاده، به انیدریت نوع II و گچ α-همی هیدرات تقسیم می شود.مواد مورد استفاده آنها عبارتند از:

① گچ بی آب نوع II

گچ یا آلاباستر شفاف با عیار بالا و بافت نرم باید انتخاب شود.دمای کلسینه بین 650 تا 800 درجه سانتیگراد است و هیدراتاسیون تحت عمل یک فعال کننده انجام می شود.

②-همی هیدرات گچ

-تکنولوژی تولید گچ همی هیدرات عمدتاً شامل فرآیند تبدیل خشک و فرآیند تبدیل مرطوب عمدتاً ادغام آبگیری و خشک کردن است.

(2) سیمان

هنگام تهیه گچ خود تراز می توان مقدار کمی سیمان اضافه کرد و وظایف اصلی آن عبارتند از:

① یک محیط قلیایی برای مواد افزودنی خاص فراهم کنید.

② بهبود ضریب نرم شدن بدنه سخت شده با گچ.

③ بهبود سیالیت دوغاب.

④زمان گیرش گچ خود تراز کننده نوع Ⅱ گچ بدون آب را تنظیم کنید.

سیمان مورد استفاده سیمان پرتلند 42.5R می باشد.هنگام تهیه گچ خود تراز رنگی می توان از سیمان پرتلند سفید استفاده کرد.مقدار سیمان اضافه شده مجاز به بیش از 15 درصد نیست.

(3) تنظیم کننده زمان

در ملات گچ خود تراز، اگر از گچ بی آب نوع II استفاده می شود، باید از تسریع کننده گیرش و در صورت استفاده از گچ -همی هیدرات، عموماً باید از کندگیر گیرش استفاده کرد.

① منعقد کننده: از سولفات های مختلف و نمک های مضاعف آن ها مانند سولفات کلسیم، سولفات آمونیوم، سولفات پتاسیم، سولفات سدیم و زاج های مختلف مانند آلوم (سولفات پتاسیم آلومینیوم)، آلوم قرمز (دی کرومات پتاسیم)، آلوم صفراوی تشکیل شده است. سولفات مس) و غیره:

② کند کننده:

اسید سیتریک یا تری سدیم سیترات یک کند کننده گچ رایج است.به راحتی در آب حل می شود، دارای اثر کند کنندگی آشکار و قیمت پایین است، اما استحکام بدنه سخت شده گچ را نیز کاهش می دهد.سایر کندگیرهای گچ قابل استفاده عبارتند از: چسب، چسب کازئین، باقیمانده نشاسته، اسید تانیک، اسید تارتاریک و غیره.

(4) عامل کاهنده آب

سیال بودن گچ خود تراز یک مسئله کلیدی است.برای به دست آوردن دوغاب گچ با سیالیت خوب، افزایش مصرف آب به تنهایی ناگزیر به کاهش استحکام بدنه سفت شده گچی و حتی خونریزی می شود که باعث نرمی سطح، از دست دادن پودر و غیر قابل استفاده می شود.بنابراین برای افزایش سیالیت دوغاب گچ باید کاهنده آب گچ معرفی شود.از فوق روان کننده های مناسب برای تهیه گچ خود تراز می توان به فوق روان کننده های پایه نفتالین، فوق روان کننده های با راندمان بالا پلی کربوکسیلات و ... اشاره کرد.

(5) عامل نگهدارنده آب

زمانی که دوغاب گچ خود تراز شونده، خود تراز شود، سیالیت دوغاب به دلیل جذب آب پایه کاهش می یابد.برای به دست آوردن یک دوغاب گچ خود تراز ایده آل، علاوه بر سیالیت خود برای برآوردن نیازها، دوغاب باید آب نگهدارنده خوبی نیز داشته باشد.و از آنجایی که ظرافت و وزن مخصوص گچ و سیمان در مواد پایه کاملاً متفاوت است، دوغاب در طول فرآیند جریان و فرآیند سخت شدن استاتیکی مستعد لایه‌برداری است.برای جلوگیری از پدیده های فوق، لازم است مقدار کمی ماده نگهدارنده آب اضافه شود.عوامل نگهدارنده آب معمولاً از مواد سلولزی مانند متیل سلولز، هیدروکسی اتیل سلولز و کربوکسی پروپیل سلولز استفاده می کنند.

(6) پلیمر

بهبود مقاومت در برابر سایش، ترک و آب مواد خود تراز با استفاده از پلیمرهای پودری قابل پخش مجدد

(7) کف زدا برای از بین بردن حباب های هوای ایجاد شده در طول فرآیند اختلاط مواد، به طور کلی از تریبوتیل فسفات استفاده می شود.

(8) پرکننده

برای جلوگیری از جدا شدن اجزای مواد خود تراز شونده به منظور سیالیت بهتر استفاده می شود.پرکننده های قابل استفاده مانند دولومیت، کربنات کلسیم، خاکستر بادی زمین، سرباره خشک شده با آب زیرزمینی، ماسه ریز و غیره.

(9) سنگدانه ریز

هدف از افزودن سنگدانه ریز، کاهش انقباض خشک شدن بدنه سخت شده گچ خود تراز، افزایش استحکام سطحی و مقاومت در برابر سایش بدنه سخت شده و به طور کلی استفاده از ماسه کوارتز است.

مواد مورد نیاز ملات خود تراز گچ چیست؟

گچ همی هیدرات نوع β که از کلسینه کردن گچ دی هیدرات درجه یک با خلوص بیش از 90 درصد یا گچ همی هیدرات نوع α حاصل از اتوکلاو یا سنتز هیدروترمال به دست می آید.

افزودنی فعال: مواد خود تراز می توانند از خاکستر بادی، پودر سرباره و غیره به عنوان مواد افزودنی فعال استفاده کنند، هدف این است که درجه بندی ذرات ماده را بهبود بخشد و عملکرد بدنه سخت شده مواد را بهبود بخشد.پودر سرباره در یک محیط قلیایی تحت واکنش هیدراتاسیون قرار می گیرد که می تواند فشردگی و استحکام بعدی ساختار مواد را بهبود بخشد.

مواد سیمانی با استحکام اولیه: به منظور اطمینان از زمان ساخت، مواد خود تراز کننده الزامات خاصی برای استحکام اولیه دارند (عمدتاً مقاومت خمشی و فشاری 24 ساعته).سیمان سولفوآلومینات به عنوان ماده سیمانی با مقاومت اولیه استفاده می شود.سیمان سولفوآلومینات دارای سرعت هیدراتاسیون سریع و استحکام اولیه بالایی است که می تواند الزامات استحکام اولیه ماده را برآورده کند.

فعال کننده قلیایی: ماده سیمانی کامپوزیت گچ بالاترین مقاومت خشک مطلق را در شرایط قلیایی متوسط ​​دارد.آهک زنده و سیمان 32.5 را می توان برای تنظیم مقدار pH به منظور ایجاد یک محیط قلیایی برای هیدراتاسیون مواد سیمانی استفاده کرد.

منعقد کننده: زمان گیرش یک شاخص عملکرد مهم مواد خود تراز است.زمان خیلی کوتاه یا خیلی طولانی برای ساخت و ساز مناسب نیست.منعقد کننده فعالیت گچ را تحریک می کند، سرعت تبلور فوق اشباع گچ دی هیدرات را تسریع می بخشد، زمان گیرش را کوتاه می کند و زمان گیرش و سخت شدن مواد خود تراز شونده را در محدوده معقولی نگه می دارد.

عامل کاهنده آب: به منظور بهبود فشردگی و استحکام مواد خود تراز، باید نسبت آب به چسب را کاهش داد.به شرط حفظ سیالیت خوب مواد خود تراز، لازم است مواد کاهنده آب اضافه شود.از کاهنده آب مبتنی بر نفتالین استفاده می شود و مکانیسم کاهش آب آن به این صورت است که گروه سولفونات در مولکول کاهنده آب مبتنی بر نفتالین و مولکول آب با پیوندهای هیدروژنی مرتبط هستند و یک لایه آب پایدار بر روی سطح ژل تشکیل می دهند. مواد، تولید آب بین ذرات مواد را آسان می کند.کشویی، در نتیجه کاهش مقدار آب اختلاط مورد نیاز و بهبود ساختار بدنه سخت شده مواد.

عامل نگهدارنده آب: مواد خود تراز بر روی پایه زمین ساخته می شوند و ضخامت ساختمان نسبتاً نازک است و آب به راحتی توسط پایه زمین جذب می شود و در نتیجه هیدراتاسیون ناکافی مواد، ایجاد ترک در سطح و کاهش می یابد. استحکام - قدرت.در این آزمایش، متیل سلولز (MC) به عنوان عامل نگهدارنده آب انتخاب شد.MC دارای خاصیت ترشوندگی، حفظ آب و تشکیل فیلم است، به طوری که مواد خود تراز کننده خونریزی نمی کنند و کاملا هیدراته می شوند.

پودر لاتکس قابل پخش مجدد (از این پس پودر لاتکس نامیده می شود): پودر لاتکس می تواند مدول الاستیک مواد خود تراز شونده را افزایش دهد، مقاومت در برابر ترک، استحکام باند و مقاومت در برابر آب را بهبود بخشد.

کف زدا: دستگاه کف زدا می تواند خواص ظاهری مواد خود تراز شونده را بهبود بخشد، حباب ها را در هنگام تشکیل مواد کاهش دهد و تأثیر خاصی در بهبود استحکام مواد داشته باشد.