Hydroksypropylometyloceluloza nadaje mokrej zaprawie doskonałą lepkość, co może znacznie zwiększyć zdolność wiązania pomiędzy mokrą zaprawą a warstwą bazową i poprawić właściwości przeciwzaciekowe zaprawy.Znajduje szerokie zastosowanie w zaprawach tynkarskich, systemach ociepleń ścian zewnętrznych oraz klejeniu cegieł na zaprawie.Zagęszczające działanie eteru celulozy może również zwiększyć jednorodność i zdolność antydyspersyjną świeżo wymieszanych materiałów na bazie cementu, zapobiegać rozwarstwianiu, segregacji i krwawieniu zaprawy i betonu i może być stosowany w betonie włóknistym, betonie podwodnym i betonie samozagęszczalnym .
HydroksypropylometylocelulozaHPMCzwiększa lepkość materiałów na bazie cementu od lepkości roztworu eteru celulozy.Do oceny lepkości roztworu eteru celulozy zwykle stosuje się wskaźnik „lepkości”.Lepkość eteru celulozy ogólnie odnosi się do roztworu eteru celulozy o określonym stężeniu (np. 2%).Prędkość (lub prędkość obrotowa, np. 20 obr./min.), wartość lepkości zmierzona za pomocą określonego przyrządu pomiarowego (takiego jak wiskozymetr rotacyjny).
Lepkość jest ważnym parametrem oceny działania eteru celulozy.Im wyższa lepkość roztworu hydroksypropylometylocelulozy, tym lepsza lepkość materiałów na bazie cementu, tym lepsza przyczepność do podłoża, lepsze właściwości przeciwzaciekowe i dyspersyjne.Mocny, ale jeśli jego lepkość będzie zbyt duża, będzie to miało wpływ na płynność i operacyjność materiałów na bazie cementu (np. wbijanie noża tynkarskiego podczas wykonywania zaprawy tynkarskiej).Dlatego lepkość eteru celulozy stosowanego w zaprawie wymieszanej na sucho wynosi zwykle 15 000 ~ 60 000 mPa.S-1, zaprawa samopoziomująca i beton samozagęszczalny, które wymagają większej płynności, wymagają mniejszej lepkości eteru celulozy.
Ponadto zagęszczające działanie hydroksypropylometylocelulozy zwiększa zapotrzebowanie materiałów na bazie cementu na wodę, zwiększając w ten sposób wydajność zaprawy.
Lepkość roztworów hydroksypropylometylocelulozy zależy od następujących czynników:
Masa cząsteczkowa (lub stopień polimeryzacji) i stężenie eteru celulozy, temperatura roztworu, szybkość ścinania i metoda badania.
1. Im wyższy stopień polimeryzacji eteru celulozy i im większa masa cząsteczkowa, tym wyższa lepkość jego wodnego roztworu;
2. Im większa jest dawka (lub stężenie) eteru celulozy, tym większa jest lepkość jego wodnego roztworu, jednak przy jego stosowaniu należy zachować ostrożność, aby wybrać odpowiednią dawkę, aby nie wpłynąć na właściwości użytkowe zaprawy i betonu w przypadku dawka jest zbyt wysoka;
3. Podobnie jak większość cieczy, lepkość roztworu eteru celulozy będzie spadać wraz ze wzrostem temperatury, a im wyższe stężenie eteru celulozy, tym większy wpływ temperatury;
4. Roztwór eteru celulozy jest zwykle pseudoplastikiem, który ma właściwość rozrzedzania pod wpływem ścinania.Im większa szybkość ścinania podczas badania, tym niższa lepkość.
Dlatego spójność zaprawy zostanie zmniejszona pod wpływem siły zewnętrznej, co jest korzystne dla zgarniającej konstrukcji zaprawy, dzięki czemu zaprawa może mieć jednocześnie dobrą urabialność i spójność.Jednakże roztwór eteru celulozy będzie wykazywał właściwości płynu newtonowskiego, gdy stężenie jest bardzo niskie, a lepkość jest mała.Gdy stężenie wzrasta, roztwór będzie stopniowo wykazywał właściwości płynu pseudoplastycznego, a im wyższe stężenie, tym bardziej widoczna pseudoplastyczność.
Czas publikacji: 20 grudnia 2022 r