Jedną z największych różnic między zaprawą suchą a zaprawą tradycyjną jest to, że zaprawa sucha jest modyfikowana niewielką ilością dodatków chemicznych.Dodanie jednego dodatku do suchej zaprawy proszkowej nazywamy modyfikacją pierwotną, dodanie dwóch lub więcej dodatków nazywamy modyfikacją wtórną.Jakość suchej zaprawy proszkowej zależy od właściwego doboru składników oraz koordynacji i dopasowania poszczególnych składników.Bo dodatki chemiczne są droższe i mają większy wpływ na właściwości użytkowe zaprawy proszkowej.Dlatego przy wyborze dodatków, ilość dodatków powinna mieć najwyższy priorytet.Poniżej znajduje się krótkie wprowadzenie do metody wyboru chemicznego dodatku eteru celulozy.
Eter celulozy nazywany jest również modyfikatorem reologii, domieszką służącą do dostosowania właściwości reologicznych świeżo wymieszanej zaprawy i jest stosowany w prawie każdym rodzaju zaprawy.Przy wyborze odmiany i dawkowania należy wziąć pod uwagę następujące właściwości:
(1) Retencja wody w różnych temperaturach;
(2) Efekt zagęszczania, lepkość;
(3) Zależność między konsystencją a temperaturą oraz wpływ na konsystencję w obecności elektrolitu;
(4) Forma i stopień eteryfikacji;
(5) Poprawa tiksotropii i zdolności pozycjonowania zaprawy (jest to konieczne w przypadku zapraw malowanych na powierzchniach pionowych);
(6) Szybkość rozpuszczania, warunki i kompletność rozpuszczania.
Oprócz dodawania eteru celulozy (takiego jak eter metylocelulozy) do suchej zaprawy proszkowej można również dodać ester winylowy kwasu poliwinylowego, czyli modyfikację wtórną.Spoiwa nieorganiczne (cement, gips) w zaprawie mogą zapewnić wysoką wytrzymałość na ściskanie, ale mają niewielki wpływ na wytrzymałość na rozciąganie i zginanie.Polioctan winylu tworzy elastyczną warstwę w porach kamienia cementowego, dzięki czemu zaprawa wytrzymuje duże obciążenia odkształcające i poprawia odporność na zużycie.Praktyka wykazała, że dodanie różnych ilości eteru metylocelulozowego i estru winylowego polikwasu winylowego do zaprawy proszkowej pozwala na przygotowanie cienkowarstwowych zapraw do sklejania płytek cienkowarstwowych, zapraw tynkarskich, zapraw do malowania dekoracyjnego, zapraw murarskich do bloczków z betonu komórkowego oraz zapraw samopoziomujących do wylewanie podłóg itp. Mieszanie tych dwóch może nie tylko poprawić jakość zaprawy, ale także znacznie poprawić wydajność budowy.
W praktycznych zastosowaniach, aby poprawić ogólną wydajność, konieczne jest stosowanie kombinacji wielu dodatków.Wśród dodatków istnieje optymalny stosunek dopasowania.Tak długo, jak zakres dozowania i proporcje są odpowiednie, mogą poprawić działanie zaprawy pod różnymi względami.Jednak w przypadku samodzielnego stosowania wpływ modyfikacji na zaprawę jest ograniczony, a czasami nawet negatywne efekty, takie jak dodanie samej celulozy, przy jednoczesnym zwiększeniu spoistości zaprawy i zmniejszeniu stopnia rozwarstwienia, znacznie zwiększają wodochłonność zaprawy i trzymać go w gnojowicy, co prowadzi do dużego spadku wytrzymałości na ściskanie;Po zmieszaniu ze środkiem napowietrzającym, chociaż stopień rozwarstwienia zaprawy można znacznie zmniejszyć, a zużycie wody jest również znacznie zmniejszone, ale wytrzymałość zaprawy na ściskanie będzie miała tendencję do zmniejszania się z powodu większej liczby pęcherzyków powietrza.Aby w jak największym stopniu poprawić właściwości użytkowe zaprawy murarskiej, a jednocześnie uniknąć pogorszenia innych właściwości zaprawy, konsystencja, rozwarstwienie i wytrzymałość zaprawy murarskiej muszą odpowiadać wymaganiom projektu i odpowiednich warunków technicznych specyfikacje.Jednocześnie nie stosuje się zaczynu wapiennego, oszczędzając W przypadku cementu, ochrony środowiska itp. konieczne jest podjęcie kompleksowych działań, opracowanie i zastosowanie domieszek kompozytowych pod kątem redukcji wody, wzrostu lepkości, retencji i zagęszczenia wody oraz plastyfikacja napowietrzająca.
Czas postu: 16 marca 2023 r