Zmieszaj karboksymetylocelulozę sodową bezpośrednio z wodą, aby uzyskać pastowaty klej do późniejszego użycia.Przygotowując klej w postaci pasty karboksymetylocelulozy sodowej, najpierw dodaj pewną ilość czystej wody do zbiornika dozującego za pomocą sprzętu mieszającego i powoli i równomiernie posyp karboksymetylocelulozę sodową na sprzęt mieszający. W zbiorniku dozującym mieszaj, aby wytworzyć karboksymetylocelulozę sodową i woda całkowicie się miesza, a karboksymetyloceluloza sodowa może zostać całkowicie rozpuszczona.Podstawą do określenia czasu mieszania jest: gdy karboksymetyloceluloza sodowa jest równomiernie rozproszona w wodzie i nie ma znaczących dużych aglomeratów, mieszanie można przerwać, a karboksymetylocelulozę sodową i wodę pozostawić w spokoju.Infiltrujcie się nawzajem i mieszajcie ze sobą.
Karboksymetylocelulozę sodową najpierw miesza się z suchymi surowcami, takimi jak biały cukier, a następnie umieszcza w wodzie w celu rozpuszczenia.Podczas pracy włóż karboksymetylocelulozę sodową i suche surowce, takie jak cukier biały, w określonej proporcji do mieszalnika ze stali nierdzewnej, zamknij górną pokrywę miksera i utrzymuj materiały w mieszalniku w szczelnym stanie.Następnie włącz mikser i dokładnie wymieszaj sól sodową karboksymetylocelulozy i inne materiały.Następnie powoli i równomiernie wsypać wymieszaną mieszaninę karboksymetylocelulozy sodowej do zbiornika dozującego wypełnionego wodą i ciągle mieszać.
W przypadku stosowania karboksymetylocelulozy sodowej w żywności płynnej lub zawiesinowej najlepiej jest ujednorodnić wymieszany materiał, aby uzyskać delikatniejszy efekt ułożenia i stabilizacji.Ciśnienie i temperaturę wybrane do homogenizacji należy określić w oparciu o charakterystykę materiału i wymagania jakościowe produktu.
Po przygotowaniu karboksymetylocelulozy sodowej do postaci roztworu wodnego najlepiej przechowywać ją w pojemnikach ceramicznych, szklanych, plastikowych, drewnianych i innych.Do przechowywania nie nadają się pojemniki metalowe, zwłaszcza żelazne, aluminiowe i miedziane.Ponieważ jeśli wodny roztwór karboksymetylocelulozy sodowej styka się z metalowym pojemnikiem przez dłuższy czas, łatwo jest spowodować problemy związane z pogorszeniem jakości i spadkiem lepkości.Gdy wodny roztwór karboksymetylocelulozy sodowej współistnieje z ołowiem, żelazem, cyną, srebrem, aluminium, miedzią i niektórymi substancjami metalowymi, nastąpi reakcja osadzania, zmniejszając faktyczną ilość i jakość karboksymetylocelulozy sodowej w roztworze.Jeśli nie jest to wymagane do produkcji, staraj się nie mieszać wapnia, magnezu, soli i innych substancji w wodnym roztworze karboksymetylocelulozy sodowej.Ponieważ gdy wodny roztwór karboksymetylocelulozy sodowej współistnieje z substancjami takimi jak wapń, magnez i sól, lepkość roztworu karboksymetylocelulozy sodowej zostanie zmniejszona.
Przygotowany wodny roztwór karboksymetylocelulozy sodowej należy zużyć możliwie jak najszybciej.Jeśli wodny roztwór karboksymetylocelulozy sodowej będzie przechowywany przez dłuższy czas, nie tylko wpłynie to na działanie klejące i stabilność karboksymetylocelulozy sodowej, ale także zostanie uszkodzony przez mikroorganizmy i szkodniki, wpływając w ten sposób na jakość czyszczenia surowców.Jednakże niektórymi zagęszczaczami są dekstryny i skrobie modyfikowane wytwarzane w procesie hydrolizy skrobi.Są nietoksyczne i nieszkodliwe, ale podobnie jak biały cukier łatwo podnoszą poziom cukru we krwi, a nawet mogą powodować poważniejsze reakcje na poziom cukru we krwi.Dlatego przed zakupem produktów bezcukrowych należy dokładnie zapoznać się ze składem, aby zapobiec wpływowi substancji zagęszczających na poziom cukru we krwi
Czas publikacji: 04 stycznia 2023 r